|
ابر رساناها
اگردمای فلزات مختلف را تا دمای معينی(دمای بحرانی) پايين اوريم پديده شگرفی در
انها اتفاق می افتد که طی ان به ناگهان مقاومتشان را در برابرعبور جريان برق تا
حد صفراز دست خواهند داد .وتبديل به ابررسانا خواهند شد.
(البته موادی مانند نقره نيز هستند که مقاومت ويژه شان حتی در دمای صفر درجه
کلوين نيز صفر نمی شود)
ابررسانايی برای اولين باردر سال ۱۹۱۱توسط هايک کامرلينگ اونس(۱۸۵۳-۱۹۲۶)مطرح
گرديد.وی دمای يک ميله منجمد جيوه ای را تا دمای نقطه جوش هليم مايع
(۴.۲ درجه کلوين )پايين اوردد و مشاهده کرد که مقاومت ان ناگهان صفر شده . سپس
يک حلقه سربی را در دمای ۷درجه کلوين ابررسانا نمود و قوانين فارادی را بر روی
ان ازمايش کردومشاهده نمود وقتی با تغيير شار در حلفه جريان القايی توليد
شود برعکس رسانا های ديگر رفتارمی نمايد وپس از قطع ميدان تا ماداميکه ابر
رساناباشد جريان اکتريکی را حفظ می کند به عبارتی يک سيم ابررسانا پس از بوجود
امدن جريان الکتريکی دران بدون مولد الکتريکی مثل باطری يا برق شهر نيز می
تواند حامل جريان باشد.
اگر در همين حالت ميدان مغناطيس قوی در مجاورت سيم ابررسانا قرار دهيم ويا
دمای سيم را با لاتر از دمای بحرانی ببريم جريان در ان بسرعت صفر خواهد شد چون
دراين حالتها سيم از ابررسانايی خارج می گردد
اقای اونس با همين کشف جايزه نوبل فيزيک در سال ۱۹۱۳ را از ان خود نمودد
سپس در سال ۱۹۳۳
Meissner
وOschsenfeld
مطابق شکل نشان دادند که وقتی ماده مورد ازمايش قبل از ابررسانا شدن
در ميدان مغناطيسی باشد شار از ان عبور ميکند ولی وقتی در جضور ميدان به
دمای بحرانی برسدو ابررسانا گردد ديگر هيچگونه شار مغناطيسی از ان عبور نمی
کند تبديل به يک ديامغناطيس کامل می شود که شدت ميدان درون ان صفر است
در سال۱۹۶۲ اولين سيم ابررسانا از جنس (niobium-titanium)
توسطWestinghouse.ساخته
شد
|
